معرفی اجمالی استان خراسان جنوبی

    استان خراسان جنوبی در شرق کشور جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته و از شمال به استانهای خراسان رضوی وسمنان،از جنوب به استانهای سیستان و بلوچستان و کرمان ، از غرب به استانهای یزد واصفهان و از شرق به کشور افغانستان محدود شده است.استان خراسان جنوبی بین مدار جغرافیایی 30 درجه و31 دقیقه تا 35 درجه و 8 دقیقه عرض شمالی از خط استوا و 55 درجه و24 دقیقه تا 60 درجه و57 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و در شرق ایران قرار گرفته واز شرق دارای331 کیلومتر مرزمشترک با کشور افغانستان است.این استان با وسعتی معادل 150797/17 کیلومتر مربع، 9/2 درصد از مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده که از این نظر سومین استان ایران محسوب می شود. درسال 1393 این استان دارای 11 شهرستان، 28 نقطه شهری، 25 بخش و61دهستان و همچنین دارای 3558 آبادی (1878 آبادی دارای سکنه و1680 آبادی خالی از سکنه) بوده است(سالنامه آماری استان خراسان جنوبی ،1394).جمعیت استان در سال 1395 معادل 768898 نفر(223984 خانوار)  بوده است که 0/96 درصد از جمعیت کشور را به خود اختصاص می‌دهد. بر این اساس تراکم جمعیت استان در هر کیلومترمربع 5/1 نفر بوده و از این نظر بیست و هشتمین استان کشور است.در صورتی که در همان سال ، این شاخص در کشور معادل 48/5 نفر در هر کیلو متر مربع بوده است. 59/02 درصد جمعیت استان ساکن شهر ها و40/98 درصد ساکن روستاها بوده اند(سالنامه آماری استان خراسان جنوبی 1395)

تاریخ و فرهنگ استان

       آثار و بناهای تاریخی و کهن این سرزمین نشان از عظمت و دیرینگی فرهنگ و تمدن اقوام ساکن در منطقه دارد. از لحاظ فرهنگ،‌ علم و معرفت این دیار یکی از درخشان ترین نقاط ایران به شمارمی رود. مطالعات باستان شناسی در بیرجند حاکی از استقرار اقوام کهن پیش از تاریخ و دوره های متاخر در این حوزه دارد.

بهترین اثر بجای مانده از اقوام باستانی نگاره های موجود در سنگ نگاره «لاخ مزار» و « کال جنگال» خوسف و محوطه های باستانی متعددی است که در منطقه وجود دارد. از دوران تاریخی نیز آثاری بدست آمده که حکایت از حضور سلسله هایی چون اشکانیان و ساسانیان دارد. کشف سنگ نگاره های لاخ مزار در روستای کوچ از توابع بخش مرکزی بیرجند که مربوط به چند هزار سال قبل است مهر تائیدی بر سابقه استقرار بشر و فرهنگ متعالی آنها در این خطه می باشد. این سنگ نگاره ها دارای تنوع و گوناگونی زیادی هستند. از میان آنها می توان به مواردی چون کتیبه ها، نقوش انسانی و حیوانی، علائم، نمادها و خطوط تصویری اشاره کرد.